Dilci-Eğitimci-Yazar Beşir Göğüş’ü, 15. ölüm yıldönümünde, 17 Ağustos 2014'te gömütü başında andık. Gölbaşı Gömütlüğündeki törene Beşir Göğüş’ün kızı Dilek Göğüş Ülgüray, torunu Defne Ülgüray’la dernek üyeleri ve ailenin yakın dostları katıldı.

Dil Derneği Genel Yazmanı Hülya Küçükaras anma konuşmasında Beşir Göğüş'ün yaşam sevincini gelecek kuşaklara taşımayı ödev saydıklarını söyledi. Törene katılanlara ve Dil Derneği'ne teşekkür eden Dilek Göğüş Ülgüray ise hiç bitmeyen acılarının anıları diri tutarak umuda dönüştüğünü belirtti.

Gömütlüğün ardından Dilek Göğüş Ülgüray’ın bahçesinde süren anma etkinliğinde Cemile Göğüş, Sezen Göğüş ve Beşir Göğüş’le ilgili anılar paylaşıldı, başta Atatürk olmak üzere Türkçeye emek verenler anıldı.       Cemile Göğüş’ü, Sezen Göğüş’ü, Beşir Göğüş’ü ve Marmara depreminde yitirilen binlerce insanı bir kez daha saygıyla anıyor, Hülya Küçükaras'ın anma konuşmasını aşağıda yayımlıyoruz.

Beşir Göğüş Öğretmenimizin Sevgili Dostları, Değerli Dilseverler,

Biliyorsunuz 17 Ağustos, bizler için iki derin üzüntünün, iki acının yıldönümü. 1983’te ulusal gücümüzün temellerinden biri olan TDK kapatıldı. 1999’da büyük yıkım sevdiklerimizi aldı götürdü. Her ikisi de incelikle tasarlanmış, sinsice örgütlenmiş bilisizliğin ve sevgisizliğin sonucudur. Şimdi o bilisizlik, o cehalet eşine az rastlanır bir nefretle, bir sevgisizlikle kol kola girip bizi kuşattı.

Beşir Göğüş, kendisini tanıyan tanımayan her dilseverde, her yurtseverde nice izler bırakmıştır. Ben kendisiyle hiç yüz yüze, yan yana olmadım; onu fotoğraflarıyla, yazdıklarıyla, sevgili kızı ve torunları aracılığıyla tanıdım. Bende bıraktığı en önemli izlenim yaşam sevinci, yaşam sevgisi, insan sevgisi...

Fotoğraflarına bakıyorsunuz hep sıcacık bir gülüş. Fotoğraflardaki ağaçlar, çiçekler bile o sevgiden payına düşeni almış. Yazıları da öyle... Bilgisi sevgisiyle harmanlaşmış. Derken o sevgi fotoğraflardan, satır aralarından çıkıp sizi sarıveriyor.

Beşir Göğüş, “aydın kişi”yi tanımlarken sevginin başat olduğunu vurguluyor. “İnsan sevgisi onu aile sınırından, bir ölçüde ulus çevresinden çıkarır, bütün dünyaya bağlar” diyor.

Biz de bugün kendisini, eşi Cemile Göğüş’ü, kızı Sezen Göğüş’ü o yüce sevgi duygusuyla, saygıyla, özlemle anıyoruz. Bu öyle bir duygu ki bizi kuşatan cehalete ve sevgisizliğe inat yaşam sevincini olumluyoruz. Hiç kuşku yok, Beşir Göğüş de bizden bunu beklerdi.

Ona ve yaşamını insanı yüceltmeye adayanlara söz veriyoruz: Biz, her şeyden önce yaşamı savunacağız. Bilimin, usun, iyinin, doğrunun gelecek kuşaklara taşınması için yılmadan uğraş vereceğiz.

Büyük bilimci Einstein’ın bir sözü var: “Deha, uzun bir sabrediştir.” Demek aklın, sevginin, iyiliğin ve gerçeğin izinden gidenlerin yolu uzun; ama bir o kadar da aydınlık.

Bize bu aydınlığı bırakan, kararlılıkla dik durmayı öğreten Beşir Göğüş Öğretmenimiz size bütün yüreğimizle teşekkür ediyoruz. Demişsiniz ki “hayatım, yapacağım işler bitti diyemiyorum.” Evet bitmedi; biz o işleri sizin öğretinizden güç alarak sürdürüyoruz. Eşinizle, kızınızla ışıklar içinde uyuyun. Biz o güzelim insan sevginizi çoğaltarak yarınlara yürüyeceğiz.